|
شریخ طبرسی در امالی با استناد از امام علی (ع)روایت کرده است:
روزی مردی از انصار نزد رسول خدا مشرف شد و عرض کرد : یا رسوالله
هرگز نمی توانم دوری شما را تحمل کنم و هرگاه وارد منزل می شوم
به یاد شما می افتم و در همان حال از شدت شوق به مسجد باز می گردم
تا بتوانم جمال پر نور و محبت شما را ببینم تا از دیدن شما روحم آرام بگیرد
آنگاه وقتی که شما در بهشت در بالاترین درجه قرار بگیرید من چگونه می توانم
نزد شما بیایم؟در همان لحظات این آیه ی شریفه نازل شد:
و آنان که خدا و رسول را اطاعت کنند البته با کسانی که خدا به آنها لطف و عنایت
کامل فرموده یعنی با پیامبران و صدیقان و شهیدان و نیکوکاران محشور خواهند شد.
سپس رسول خدا این آیه را برای آن مرد انصاری خواندند و به او بشارت دادند.
نظرات شما عزیزان:
|
.gif){kind=small}
